تنوع بخشی برای کاهش ریسک

تنوع بخشی یکی از مزایای اصلی استراتژی­های ادغام و اکتساب بخصوص ادغام­های نامرتبط محسوب می شود. ادغام دو شرکت نامرتبط موجب کاهش ریسک تجاری و در نهایت کاهش نرخ تنزیل شرکتی شده و منجر به افزایش ارزش بازاری شرکت می شود. در شرایط عملیاتی، اگر جریان­های درآمدی دو شرکت دارای همبستگی منفی با یکدیگر باشند، ریسک تجاری کاهش فزآینده ای خواهد داشت و مزایای تنوع بخشی برای شرکت به وجود می آید. تنوع بخشی باعث کاهش ریسک غیرسیستماتیک یک شرکت خواهد شد. مدیران شرکت­های مادر اعتقاد دارند که به وسیله خرید شرکت­های متعلق به کسب و کارهای دیگر و تنوع بخشی می توان نوسان بازده و ریسک را کاهش داد و موجب افزایش ارزش بالقوه شد.

کاهش رقابت

ممکن است شرایط رقابتی، شرکت­ها را ترغیب به اکتساب نمایند. در بازارهایی که پویا هستند و بازار سهام شرکت­ها دارای ثبات است، شرکت­های تازه تأسیس به سختی می توانند وارد بازار شوند. زیرا حضور آنها مستلزم افزایش ظرفیت­ها می باشد. بنابراین شرکت­های تازه تأسیس ترجیح می دهند در قالب اکتساب به بازار راه پیدا نمایند تا ریسک واکنش­های رقابتی کاهش یابد. در برخی از موارد انگیزه اصلی، تثبیت یک صنعت است که این امر از طریق بستن ظرفیت شرکت هدف در راستای تعادل هرچه بیشتر عرضه و تقاضا صورت می پذیرد.

اصلاح ساختار مدیریتی  

مدیران به دلایل گوناگون، مطابق با سلایق سهامداران رفتار نمی کنند. گاهی نیز مدیران، برخی دارایی­ها را با هزینه های هنگفت برای نفع شخصی خود خریداری می کنند. شرکت اکتساب­گر هم با جایگزینی مدیریت سعی در افزایش ارزش شرکت هدف می کند.

انگیزه های مدیریتی برای ادغام و اکتساب را می توان در قالب سه تئوری زیر مطرح کرد:

• تئوری مدیریت ناکارا: تئوری مدیریت ناکارا بر مبنای نظریه ای است که مدیریت شرکت به دلیل کمبود دانش یا صلاحیت، توانایی جذب ارزش بالقوه برای شرکت را ندارد. لذا با جایگزینی مدیریت کاردان از طریق ادغام و اکتساب می توان ارزش حقوق صاحبان سهام را افزایش داد.
• تئوری اختیار مدیریتی: توجیه اصلی برای انگیزه­های مدیریتی مربوط به تئوری نمایندگی است که بیان می کند گاها مدیریت شرکت انگیزه های شخصی مانند افزایش شهرت، افزایش تعدیلات مالی و دست­یابی به میراث ماندگار در قالب یک امپراطوری را که در تضاد با منافع صاحبان سهام است، دنبال می کند.

تئوری غرور: این تئوری با یک رویکرد روانشناسانه در راستای توضیح ادغام و اکتساب پدید آمده است. این تئوری بیان می کند که مدیریت شرکت اکتساب­گر، توانایی خود را برای اکتساب شرکت هدف بیش از حد واقعی ارزیابی می کند. این خوش بینی مدیریتی منجر به یک تصمیم گیری اشتباه شده و ادغام و اکتساب بیش از حد ارزش­گذاری می شود.

افزایش اندازه شرکت

ارتباط میان اندازه شرکت و ساختار آن یکی از موضوعات اصلی در تئوری سازمانی است. مطالعات نشان داده است که اندازه سازمانی یکی از ویژگی­های کلیدی بروکراتیک همچون رسمی تر شدن و تقسیم کار محسوب می شود. همچنین ادغام و اکتساب فرصتی را برای شرکت­ها فراهم می کند تا نه تنها در سطح ملی بلکه منطقه ای و جهانی به رقابت بپردازند. اندازه شرکت از دو جنبه دارای اهمیت است:

• اندازه وجوه بدست آمده و
• جذب مشتریان جدید.

ارتباط میان اندازه و بروکراسی شرکتی نشان می دهد که اندازه شرکت، ارتباط مثبتی با بازده حاصل از ادغام و اکتساب دو شرکت دارد.